Bonjour! Bien venue! Enchanté!
Met 'n soen op elke wang is ons die Franse vreemde binne. Uit 'n warm Suid-Afrikaanse somer, is die Franse lente met maksimum temperature tussen 8 en 14 grade nie iets waaraan ons gou gewoond kon raak nie, maar dit was net 'n klein spoedhobbeltjie van die Franse Uitruil van 2010.
Met die aankoms op Charles de Gaulle het ons vier dinge vermis:
- Marianne Stols
- Gabri se tas
-Afrikaanse/goeie Engelssprekende mense
- Sonskyn
Na baie verwarring en 'n geskarrel, het ons Charles de Gaulle verlaat en gery na die plek waar die herinneringe vir ons sou wag.
Die skool, St. Nicolas, is in 'n ou dorpie in die buitewyke van Parys. Die plaaslike bakker (Boulangerie) en die kafee (Marche Franprix) was slegs twee van ons vele prioriteite gedurende die drie weke wat ons in die koshuis gebly het, met dekadente versnaperinge soos Macarons, Pain du Chocolat, Chauccettes en Vanilla of Cherry Coke.
Die Parisiens (inwoners van Parys) is seker van die fiksste mense op die planeet. Hulle sal die 15 km in die Walk the Talk in 15 min kan loop! Met die hoeveelheid besiens-waardighede in Parys is dit beslis nodig om so vinnig te kan loop. Daar is soveel om te sien: van die Louvre tot die Arc de Triomphe, die bote op die Seine-rivier, die Notre Dame, die Impressioniste Museum, die Eiffeltoring en die Galleries Lafayette!
Oor naweke is ons hartlik verwelkom in ons Franse korrespondente se tuistes. Hulle het ons op uitstappies geneem na meeste van die beroemdste monumente, geboue en landskappe.
Ons was so bevoorreg om 'n besoek aan Victor Hugo, die skrywer van Les Miserables, se huis te maak. Die Sacre Coeur het die romantiek van Montmartre gedefinieer. Versailles, Fontainebleau en die Saint Chapel het ons heeltemal in verwondering laat staar.
Tussen al die opgewondenheid deur het ons ons Frans verbeter, omdat niemand regtig goed Engels kon praat nie. Om iemand in Frans te oortuig dat African en South African twee verskillende konsepte is, is nie baie maklik nie!
Dit was lekker by die skool, maar ons het so gewens om net een week vakansie te kon hê ... Toe vind ons uit die gesegde “wees versigtig waarvoor jy wens, jy kan dit dalk net kry,” is nie n bangmaakstorie nie. BOOM! en toe is al die vlugte vertraag as gevolg van die vulkaan in Ysland met 'n naam wat niemand kan uitspreek nie.
Die laaste week het die verlange hoog geloop en was almal eers negatief en hartseer, maar tot ons geluk het dit baie lekker verloop! Ons het ons midde-in 'n geskiedkundige gebeurtenis bevind en het die beste van elke oomblik gemaak. Ons het onsself verkyk aan die mooiste tuine, ons laaste bietjie geld spandeer en geleer wanneer grappies regtig snaaks is.
Die toeriste-aantreklikhede en die uitstappies was wonderlik, maar op die ou einde was dit die klein dingetjies wat ons reis onvergeetlik gemaak het. Die soek na 'n warm plek om jou tone te ontdooi, die gejaag om die trein te haal, die drukkie wat jou beter laat voel as jy verlang en die giggeltjies en grappies wat 'n koue lentedag kon verhit.
Dit was 'n ervaring wat almal eendag moet ervaar … om nuwe mense te leer ken, nuwe kulture te ervaar, om van die beroemdste kunswerke, beelde en geboue te besoek en ook om ou vriende beter te leer ken.
Gabri die bokkie, Mia die praterige, Marelize die besige, Rosanne die kleintjie, Stefan die Fayen-gunsteling, Michiel die hartebreker, Odette die oulike een, David die kenner, Lavelle anti-McDonalds en Lizanne die aandag-afleibare: Ons is die Frankryk Uitruil van 2010!! ONDER: Odette Graskie en Marelize Roets.
Met die aankoms op Charles de Gaulle het ons vier dinge vermis:
- Marianne Stols
- Gabri se tas
-Afrikaanse/goeie Engelssprekende mense
- Sonskyn
Na baie verwarring en 'n geskarrel, het ons Charles de Gaulle verlaat en gery na die plek waar die herinneringe vir ons sou wag.
Die skool, St. Nicolas, is in 'n ou dorpie in die buitewyke van Parys. Die plaaslike bakker (Boulangerie) en die kafee (Marche Franprix) was slegs twee van ons vele prioriteite gedurende die drie weke wat ons in die koshuis gebly het, met dekadente versnaperinge soos Macarons, Pain du Chocolat, Chauccettes en Vanilla of Cherry Coke.
Die Parisiens (inwoners van Parys) is seker van die fiksste mense op die planeet. Hulle sal die 15 km in die Walk the Talk in 15 min kan loop! Met die hoeveelheid besiens-waardighede in Parys is dit beslis nodig om so vinnig te kan loop. Daar is soveel om te sien: van die Louvre tot die Arc de Triomphe, die bote op die Seine-rivier, die Notre Dame, die Impressioniste Museum, die Eiffeltoring en die Galleries Lafayette!
Oor naweke is ons hartlik verwelkom in ons Franse korrespondente se tuistes. Hulle het ons op uitstappies geneem na meeste van die beroemdste monumente, geboue en landskappe.
Ons was so bevoorreg om 'n besoek aan Victor Hugo, die skrywer van Les Miserables, se huis te maak. Die Sacre Coeur het die romantiek van Montmartre gedefinieer. Versailles, Fontainebleau en die Saint Chapel het ons heeltemal in verwondering laat staar.
Tussen al die opgewondenheid deur het ons ons Frans verbeter, omdat niemand regtig goed Engels kon praat nie. Om iemand in Frans te oortuig dat African en South African twee verskillende konsepte is, is nie baie maklik nie!
Dit was lekker by die skool, maar ons het so gewens om net een week vakansie te kon hê ... Toe vind ons uit die gesegde “wees versigtig waarvoor jy wens, jy kan dit dalk net kry,” is nie n bangmaakstorie nie. BOOM! en toe is al die vlugte vertraag as gevolg van die vulkaan in Ysland met 'n naam wat niemand kan uitspreek nie.
Die laaste week het die verlange hoog geloop en was almal eers negatief en hartseer, maar tot ons geluk het dit baie lekker verloop! Ons het ons midde-in 'n geskiedkundige gebeurtenis bevind en het die beste van elke oomblik gemaak. Ons het onsself verkyk aan die mooiste tuine, ons laaste bietjie geld spandeer en geleer wanneer grappies regtig snaaks is.
Die toeriste-aantreklikhede en die uitstappies was wonderlik, maar op die ou einde was dit die klein dingetjies wat ons reis onvergeetlik gemaak het. Die soek na 'n warm plek om jou tone te ontdooi, die gejaag om die trein te haal, die drukkie wat jou beter laat voel as jy verlang en die giggeltjies en grappies wat 'n koue lentedag kon verhit.
Dit was 'n ervaring wat almal eendag moet ervaar … om nuwe mense te leer ken, nuwe kulture te ervaar, om van die beroemdste kunswerke, beelde en geboue te besoek en ook om ou vriende beter te leer ken.
Gabri die bokkie, Mia die praterige, Marelize die besige, Rosanne die kleintjie, Stefan die Fayen-gunsteling, Michiel die hartebreker, Odette die oulike een, David die kenner, Lavelle anti-McDonalds en Lizanne die aandag-afleibare: Ons is die Frankryk Uitruil van 2010!! ONDER: Odette Graskie en Marelize Roets.
