Leney Vercelotti
Die nuwe generasie Afrikaanse “rock”-groepe is vinnig besig om in die Afrikaanse musiekbedryf vir hulleself naam te maak. Die sukses van dié groepe hang af van die tyd en aandag wat hulle aan toere, albums en lirieke bestee. Een van die groepe is EF-EL.
EF-EL het vir die eerste keer geraas gemaak toe hulle as die wenners van die 2006 JIP Rockspaaider-kompetisie aangekondig is.
Vier jaar later is hulle energie steeds aansteeklik en hulle tegniek en musiek is uniek. Die vierstuks bestaan uit Fritz Bucker (sang en kitaar), Naas van Jaarsveld (hoofkitaar), Louw Lensley (baskitaar) en Hugo Brand (tromme en agtergrondsang).
Die naam “EF-EL” (vir dié van julle wat grootoë maak) was nooit vulgêr bedoel nie. Die naam kom van hulle oorspronklike naam “finally legalised”.
Ek het Fritz Bucker gekontak en vir hom 'n paar vrae gevra:
Leney: Hoe het julle musiekgroep begin?
Fritz: Naas het vir my 'n paar akkoorde geleer, toe skryf ek maar “songs” op skool. Daai tyd het ons enige “gig” gespeel wat ons kon, meestal in Bronkhorstspruit.
Leney: Wat was jou gunsteling musiekvideo om te skiet en hoekom is dit jou gunsteling?
Fritz: “Sing my net aan die slaap”, want ek het “direct”.
Leney: Wat kan ons in 2010 van die “band” verwag? Beskryf dit in een woord, asseblief.
Fritz: Vryheid (net wat ons wil doen – dis nog altyd die reël).
Ek sluit af met 'n aanhaling van Fritz Bucker: “Om te glo in iets is verrykend en dit kan 'n leeftyd duur. Om te glo in jouself is onbeskryflik, maar die geloofsywer is tydelik, dit is die manier van die mens.”
Die nuwe generasie Afrikaanse “rock”-groepe is vinnig besig om in die Afrikaanse musiekbedryf vir hulleself naam te maak. Die sukses van dié groepe hang af van die tyd en aandag wat hulle aan toere, albums en lirieke bestee. Een van die groepe is EF-EL.
EF-EL het vir die eerste keer geraas gemaak toe hulle as die wenners van die 2006 JIP Rockspaaider-kompetisie aangekondig is.
Vier jaar later is hulle energie steeds aansteeklik en hulle tegniek en musiek is uniek. Die vierstuks bestaan uit Fritz Bucker (sang en kitaar), Naas van Jaarsveld (hoofkitaar), Louw Lensley (baskitaar) en Hugo Brand (tromme en agtergrondsang).
Die naam “EF-EL” (vir dié van julle wat grootoë maak) was nooit vulgêr bedoel nie. Die naam kom van hulle oorspronklike naam “finally legalised”.
Ek het Fritz Bucker gekontak en vir hom 'n paar vrae gevra:
Leney: Hoe het julle musiekgroep begin?
Fritz: Naas het vir my 'n paar akkoorde geleer, toe skryf ek maar “songs” op skool. Daai tyd het ons enige “gig” gespeel wat ons kon, meestal in Bronkhorstspruit.
Leney: Wat was jou gunsteling musiekvideo om te skiet en hoekom is dit jou gunsteling?
Fritz: “Sing my net aan die slaap”, want ek het “direct”.
Leney: Wat kan ons in 2010 van die “band” verwag? Beskryf dit in een woord, asseblief.
Fritz: Vryheid (net wat ons wil doen – dis nog altyd die reël).
Ek sluit af met 'n aanhaling van Fritz Bucker: “Om te glo in iets is verrykend en dit kan 'n leeftyd duur. Om te glo in jouself is onbeskryflik, maar die geloofsywer is tydelik, dit is die manier van die mens.”
